presenteert,

in samenwerking met:

een online studiedag:

=== UPDATE 12 oktober 2020: ondertussen schreven zich al meer dan 100 mensen in aan voordeeltarief. Gebruik de code VROEGE-VOGEL om de reeks webinars voor 129 EUR te kunnen volgen ipv van de volle prijs van 149 EUR. Registreer hier. ===

Beste trouwe bezoeker van de studiedagen,

Normaal gezien zouden we op 17 oktober aanstaande weer samengekomen zijn voor een nieuwe studiedag, maar omdat dit nog steeds met mondmaskertjes moest, verkoos ik het online te doen, via vijf webinars.

Het thema dit jaar is, hoe kan het ook anders: gezondheid. In de voorbije maanden heb ik in Macrotrends in het lang en in het breed uit de doeken gedaan hoe het hele narratief rond virussen eigenlijk op weinig of niets stoelt.

"Wat veroorzaakt ziekte dan wel?" was de volgende logische vraag, en ook daarop heb ik een antwoord gegeven: biologische schokken, die psychisch even niet verwerkt kunnen worden, en dus voorlopige fysieke ondersteuning krijgen.

Eens die ondersteuning niet meer nodig is (omdat het biologisch conflict is opgelost) wordt ze door het lichaam zélf weggenomen. Dat proces, dat eigenlijk een herstelproces is, wordt nu nog "ziekte" genoemd, maar zouden we beter "schokverwerking" noemen.

Dit is de kern van wat ik wil brengen in deze webinar-reeks, die zal bestaan uit 5 afleveringen, die telkens op zondagmiddag zullen plaatsvinden, om 17u. De reeks gaat van start op zondag 8 november en loopt af op zondag 6 december. Registreren kan hier.

Hieronder wil ik u een kort overzicht geven van wat we gedurende die vijf zondagen gaan behandelen. Bent u klaar voor een controversiële visie? Zet u dan schrap, want u zal dingen horen die u wellicht eerst "absurd" zal vinden.

Om die reden wil ik meteen ook een héél duidelijke disclaimer meegeven: niets van wat in die vijf webinars zal worden gezegd mag opgevat worden als medisch advies. Dat mag enkel door speciaal gediplomeerde personen worden gegeven.

Maar wat wel moet kunnen, ten allen tijde, is het in vraag stellen van een heersende ideologie, óók als die medisch is. Zélfs door niet-dokters, zoals ondergetekende. Zoals ik zal aantonen, namelijk, zitten er té veel gaten in het discours om het nog "wetenschap" te kunnen noemen.

Dus: zelfs al ben ik géén dokter, en zélfs al gaan we naar een maatschappij waarin het uiten van je mening steeds gevaarlijker is, dan nog ga ik mij daar geen bal van aantrekken. Vrije meningsuiting is een grondrecht, en ik ga er dan ook gebruik van maken. 

Desalniettemin wil ik benadrukken dat ik de theorie die ik ga verkondigen zélf nog als een hypothese beschouw. Vandaar de titel van mijn reeks: "Gezondheid, een andere HYPOTHESE". Ik verken een alternatief paradigma, dat volgens mij de moeite waard is.

Toegegeven: ik zit al zo diep in die nieuwe manier van denken dat het voor mij moeilijk is om de zaken nog anders te zien. Het gevaar bestaat dus dat ik zélf ergens een denkfout heb gemaakt, en nu zélf in een illusie leef.

Maar dat is precies waarom ik kies voor het format van een webinar. Ik reken op jullie uiterste aandacht om samen met mij dit beestje te wassen. Ik zal een lezing geven van een uur, maar daarna is er ruimte voor een vol uur kritische vragen.

De reeks neemt een aanvang op zondag 8 november, en in die eerste aflevering wil ik stilstaan bij de impliciete aannames waarmee wij naar de werkelijkheid kijken.  Onze filosofische premissen. De uitgangspunten waarop wij redeneringen bouwen.

Die bepalen namelijk hoe je de werkelijkheid decodeert, en in het geval van gezondheid is dat niet anders. Waarom evalueren wij "ziekte" als iets negatiefs, bijvoorbeeld? Omdat het ons tijdelijk immobiliseert? Minder productief maakt?

En wat als ziekte nu eens een onderdeel is van een meer algemeen proces dat niet enkel geldig is voor ons mensen, maar voor het hele universum? Wat als het een fase is in een meer algemeen positief en zelfs ondersteunend proces?

Waar we dus diep op zullen ingaan is het meest fundamentele filosofische onderscheid dat er is: iets versus niets. Het is door het contempleren van dat verschil dat we twee basale attitudes kunnen ontwaren: holisme versus dualisme.

Als u het leven benadert vanuit een dualistische visie, waarbij de overtuiging heerst dat ziekte de afwezigheid is van gezondheid, dan gaat u dezelfde "data" op een totaal andere manier interpreteren dan wie er een holistische visie op nahoudt.

Als u het leven benadert vanuit een holistische visie, waarbij de overtuiging heerst dat ziekte een onderdeel is van een universeel proces naar heling, dat zelfs groter is dan uzelf, dan gaat u symptomen niet langer zien als deel van de ziekte, maar als deel van het herstel.

In deze lezingenreeks gaan we dus voluit voor de holistische gedachte: ziekte is een onderdeel van een natuurlijk proces tot heling, en hoe rijper men wordt, als mens, hoe minder ziek men dus zal worden. Als men er tenminste in slaagt om te rijpen...

Een dier rijpt vooral fysisch, maar bij de mens is dat proces na 28 jaar zo goed als voorbij. Dan begint de psychische (filosofische) rijping. Een cruciaal onderdeel daarvan is het besef dat de wereld niet rondom ons als individu draait, maar rondom het geheel.

Waar gaat het geheel dus naartoe? Pas als we daar een theorie over hebben, kunnen we ziekte plaatsen. (Dit onderdeel zal verder bouwen op mijn laatste lezing in de reeks "De Toekomst van het Christendom", die u hier kan bekijken.)

Mijn stelling, in het kort, is dat niet enkel wij mensen, maar het hele universum op weg is naar heling, en gezondheid dus eigenlijk een zogenaamde "transcendentale" notie is: iets dat we in deze wereld niet kunnen bereiken, enkel benaderen.

Dat haalt al heel wat last van onze schouders. Vandaag de dag moet iedereen "aan zijn gezondheid werken". Als je niet sport, dan ben je bijna politiek incorrect. Het lijkt mij een ongezonde denktrant, die meer onderhuidse stress veroorzaakt dan wat anders.

We gaan ook duchtig filosoferen over het fenomeen "leven" en de Zelf-helende aard van het leven beschouwen. Dat is al meteen een héél positieve boodschap: nog nooit heeft een dokter een mens genezen. De mens geneest zichzelf, ALS hij maar iemand heeft die de juiste diagnose stelt.

Dat vergt natuurlijk wel wat filosofie over wat de meest gezonde toestand is die denkbaar is, en dat is in mijn ogen de toestand van totale éénheid. Alles wat minder is dan totale éénheid/oneindigheid, is in zekere mate ongezond.

Dit mag vér van het onderwerp lijken te liggen, maar ik verzeker u: dat is niet zo. Het is slechts wanneer u de holistische visie onder de knie krijgt dat u ook zal snappen dat ALLES in zeker mate toxisch is - "bevuild met materie".

Sterker nog: dat het onderscheid tussen toxiciteit en gezondheid er één van gradatie is, niet van principe. Pas als deze filosofische grondslagen zijn blootgelegd kunnen we overgaan tot de kern van de zaak: de analyse van het fenomeen "ziekte".

De tweede aflevering van de reeks gaat door op zondag 15 november, en daarin zal ik trachten te duiden dat ziekte niet het tegengestelde is van gezondheid, maar dat we het eigenlijk net moeten zien als de herstelfase, NADAT de ware ziekte al achter de rug is.

Wat is die ware ziekte dan? Wel, de definitie kan eenvoudig zijn: het tijdelijke onvermogen van onze geest om te kunnen omgaan met een plotselinge, onverwachte, biologische schok (zowel van fysische als psychische aard)

Belangrijk in mijn betoog zal zijn om aan te tonen dat de psyche (ons onderbewustzijn) géén onderscheid maakt tussen échte schokken (in de materie, vb. een te groot stuk vlees niet kunnen verteren) en "virtuele" schokken (in de geest, vb. een belediging niet kunnen verteren)

Dit wordt dus het moeilijkste deel van de webinar-reeks, want wat een psychische schok kan zijn voor de ene hoeft dat niet te zijn voor de andere. Dat hangt af van de subjectieve ervaring van het individu. Het is dus belangrijk om geval per geval te bekijken.

Dit wil echter niet zeggen dat er in de biologische wetenschap géén regelmaat zou bestaan. Dat het allemaal slechts opinie zou zijn. Verre van. Doorheen de jaren heeft de grondlegger van dit perspectief, Dr. Hamer, maar liefst 5 biologische wetten ontdekt:

1) elke ziekte start met een schok die geregistreerd wordt op drie niveaus;
2) elke ziekte bestaat uit twee fasen: een conflictactieve fase en een herstelfase;
3) in de eerste fase veranderen onze hersenen onze weefsels via tumoren of necrose;
4) in de tweede fase herstellen onze hersenen de originele toestand via inflammatie & bacteriën;
5) wat wij "ziekte" noemen is dus eigenlijk een zinvol schokverwerkingsproces.

Tumoren nuttig? Microben zinvol? Als u bij het lezen van deze woorden een emotie voelt opwellen (woede, angst, of afkeer ten gevolge van een persoonlijke ervaring), besef dan dat die emotie in u is gesleten via jarenlange co-indoctrinatie.

Co-indoctrinatie is mijn term voor het onbewust indoctrineren van anderen met een onwaarheid waar u zelf in gelooft, maar eigenlijk nooit ter dege gecheckt hebt. Er is dus geen kwaad opzet in het spel, louter onwetendheid.

Maar die onwetendheid veroorzaakt wél angst. En van angst komt agressie. En agressie, op zijn beurt, levert biologische schokken op. Waardoor iedereen weer zieker wordt. Hetgeen zonder KENNIS van zaken, leidt tot een vicieuze cirkel.

Alles wat wij vandaag nog zien als "besmettelijke" ziektes kan op die manier uitgelegd worden, en in de loop van deze reeks zal ik dan ook systematisch de theorie van Dr. Hamer gebruiken om dat voor heel wat zogezegd besmettelijke ziektes te doen.

Spaanse Griep, Zwarte Pest, aids, polio, kinkhoest, herpes, mazelen en pokken: allemaal kunnen ze uitgelegd worden als fysische herstel-reacties op psychische schokken die collectief worden beleefd. We zullen in detail nagaan hoe daardoor de illusie van een "epidemie" kan ontstaan.

U zal dus even uw bestaande denkpatronen opzij moeten zetten om deze alternatieve verklaringen te kunnen contempleren. Maar stilaan zult u iets cruciaals beginnen te snappen met betrekking tot dit debat: dat infectie niet bestaat.

Dit is bijvoorbeeld géén "geïnfecteerde" wonde. Dit is een geïnflammeerde (ontstoken) wonde, wat niet hetzelfde is. Inflammatie wordt niet veroorzaakt door infectie, maar op instructie van de hersenen, en met een héél specifiek doel: onze bacteriën wakker maken.

Bij dit onderscheid - inflammatie vs. infectie - gaan we lang stilstaan want eens je doorhebt dat zélfs de meest proper aangemaakte wonde (bvb. met een ontsmet scalpel) een inflammatie zal triggeren wéét je dat de huidige infectietheorie voor geen meter kan kloppen.

Bacteriën zijn dus NIET slecht. Het zijn net zij die de wonde dichten! Zie ze als kleine werkertjes, die vocht, warmte en ruimte nodig hebben om hun job te kunnen doen. Met andere woorden: ook hier verhindert ons dualisme ons om de werkelijkheid te zien.

De derde aflevering van deze reeks, die doorgaat op zondag 22 november, zal dieper ingaan op de vraag hoe het komt dat wij de indruk van een pandemie krijgen, zélfs al kunnen we alle zogezegd "besmettelijke" ziektes uitleggen als reacties op collectieve biologische schokken.

Het korte antwoord is dat hetgeen we waarnemen géén epidemie van het "virus" is, maar een epidemie van ... de test. Hoe meer de befaamde PCR-"test" verspreid geraakt, hoe meer het lijkt alsof de besmetting verspreid geraakt.

Maar het centrale probleem daarmee is dat de "test" niet eens een test is in de volle zin van het woord, maar slechts een techniek om genetisch materiaal automatisch mee te dupliceren. Het idee dat men een "besmetting" kan dus opsporen via de PCR-techniek is volstrekt vals.

Dat zeg niet ik, maar de uitvinder van de PCR-techniek zelf. In 1993 kreeg Kary Mullis de Nobelprijs Chemie voor zijn vondst, en zélfs hij zegt letterlijk dat deze test geen enkele diagnostische waarde heeft.Dat je er met andere woorden eigenlijk allerhande "aandoeningen" mee kunt bewijzen.

We zullen hier diep op ingaan, want het is pas wanneer u snapt dat men met deze techniek vrijwel alle genetisch materiaal kan verdubbelen dat je erin stopt dat de astronomische omvang van deze wetenschappelijke blunder pas goed duidelijk wordt.

De illusie van een tweede golf ontstaat dus door de toename van het aantal dergelijke "testen" (of liever: ZOGEZEGDE testen) en dit terwijl relatief gesproken het aantal "besmettingen" daalt (zie afbeelding voor een vergelijking tussen maart en juli 2020).

We zouden allerlei "lower-level" argumenten kunnen gebruiken tegen dit soort praktijken. We zouden bijvoorbeeld kunnen opperen dat je niet eens kunt spreken van golven indien het aantal geteste mensen niet gelijk is.

Tijdens de eerste "golf" werden er namelijk veel minder mensen getest dan nu. Dan is het nog maar logisch dat er ook minder positieven waren. Maar zijn we daarom ook zeker dat het aantal (zogezegde) "infecties" lager was? Helemaal niet.

We weten het niet. Er werden minder mensen getest. Misschien was het aantal infecties hoger. De gedaalde relatieve cijfers lijken daar alvast op te wijzen. Maar finaal weten we het niet: enkel wanneer we de gehele populatie twee keer zouden testen (God verhoede) zouden we het weten.

Wat u hier dus ziet is géén kaart van de "verspreiding" van COVID-19, alsof het hier een besmettelijke ziekte betrof (ooit zullen historici onze periode bestuderen als medisch achterlijk), maar een kaart van de verspreiding van de PCR-test, die voor geen meter deugt.

"Wat is er dan wél aan de hand", zult u zich afvragen. Wel, om dat te begrijpen zullen we een stukje embryologie moeten bestuderen: endoderm, mesoderm (oud en nieuw) en ectoderm: elkeen van die weefsels heeft een andere reactie op schokken en genereert dus ook andere helings-signalen.

Geen nood: ik neem u mee op pad. Droge hoest, koorts, vermoeidheid zijn de zogezegd exclusieve symptomen van COVID. Wel, na deze lezing zult u hun functie en dus NUTTIGHEID volledig begrijpen. Weg met de angst dus. Alles is BIO-logisch!

Staat u mij dus toe zo stilaan te twijfelen aan de "autoriteit" van het medische establishment? Als ziekte niet slecht is, maar de manier van het leven om u te helpen bij het verwerken van schokken, dan slaat het medisch establishment de bal toch al jaren mis?

Hoe komt het dan, dat de wetenschap zo ongelofelijk hard op het verkeerde spoor zit? Vanwaar komt het idee in de eerste plaats al dat virussen bestaan? Wat is de geschiedenis daarvan? Dat wordt beantwoord in Aflevering 4.

=== Ondertussen schreven zich al meer dan 100 mensen in aan voordeeltarief. Gebruik de code VROEGE-VOGEL om de reeks webinars voor 129 EUR te kunnen volgen ipv van de volle prijs van 149 EUR. Registreer hier. ===

Aflevering 4 gaat door op zondag 29 november en zal zich richten op de ontstaansgeschiedenis van het virus-idee. Dit is het meest controversiële onderdeel van mijn seminarie, maar na de "inleiding" (de drie vorige lezingen) zal dit hopelijk al beter verteerbaar zijn.

Het verhaal begint in de 19de eeuw - de meest dualistische eeuw ooit. Toen maakte Louis Pasteur furore met het idee dat bacteriën ons ziek maken. Het is het begin van de "ziektekiemen"-theorie, waarin nu jammer genoeg nog steeds wordt geloofd.

Het geloof in het bestaan van virussen, dan, is een bijproduct van dat antibacterieel geloof. De uitleg is vrij complex (daarom doe ik ook een webinar) maar het komt erop neer dat men een natuurlijk en holistisch fenomeen artificieel en dualistisch heeft geïnterpreteerd.

Dat fenomeen is het verschijnen van kleine deeltjes, en wel telkens op het moment dat bacteriën (zogezegd) aan het "afsterven" waren. Volledig in lijn met de dualistische filosofie van die tijd noemde men die kleinere, onbekende elementen "bacterio-fagen", of nog: "eters van bacteriën".

De filosofie van "eten of gegeten worden" dus. Maar die bacteriën stierven helemaal niet, noch werden ze opgegeten. Het sleutelinzicht is dat wanneer bacteriën in voedingsnood komen, zij zich zélf om gaan zetten in die elementen - gekend als "sporen" - als manier om te overleven.

Een simpele causale analyse - wat komt eerst, en wat daarna - had biologen dus op het juiste pad kunnen houden. Maar door hun achterliggende filosofie konden ze die kleinere elementen enkel zien als vijanden van de bacteriën.

Het zijn dus die sporen - de overlevingsmodus van bacteriën - die als "fagen" (bacterie-eters) werden aanzien, en later, onder invloed van de opkomende virus-theorie, als "de virussen van de bacteriën" werden uitgelegd.

Dat, op zich, was al een enorme fout. Sporen zijn géén bacterie-eters. Een nog grotere fout echter, was te denken dat ... omdat bacteriën virussen hebben ... menselijke cellen "toch zeker ook" virussen moeten hebben.

Neen. Dat volgt daaruit niet. Dat is een zogenaamde non-sequitur. Het is niet omdat bacteriën "virussen" hebben (op zich al een foute stelling) dat daaruit noodzakelijk zou moeten volgen dat menselijke cellen die ook hebben.

Waar we dus mee te maken hebben is een valse premisse, die alleen maar aan belang won toen de genetica aan zijn opmars begon. Daar waar "virus" vroeger gewoon "gif" betekende, veranderde het concept nu helemaal van identiteit: plots waren het half-levende stukjes DNA.

Tijdens het webinar zal ik uitleggen hoe de illusie groter en groter werd, tot op het punt dat het vandaag allemaal héél echt lijkt. Als u hier klikt, dan krijgt u zelfs het volledige "genoom" van het virus te zien.

Zegt men. Maar hoe weten we namelijk dat deze gensequentie effectief in een labo is vastgesteld, waarmee ik bedoel dat onderzoekers ze fysiek, in de feiten, tastbaar (voor zover zo'n kleine nucleotide tastbaar is natuurlijk) zouden hebben waargenomen?

Die vraag leidde me tot één van de meest controversiële onderzoekers die Europa rijk is. Zijn naam is Dr. Stefan Lanka. Hij was ooit een vooraanstaand viroloog, met verschillende publicaties in "peer reviewed" wetenschappelijke tijdschriften.

Tot hij plots doorkreeg dat hele stukken van dat zogezegde "genoom" door software (check p. 4) was gesimuleerd om zo andere stukken genetische code, die eerder wel al gedetermineerd waren, met elkaar te kunnen verbinden.

U leest het goed: wat vandaag zogezegd een uniek geïsoleerd "virus" is, is niet meer dan een volstrekt virtuele realiteit, een conceptuele fictie die enkel in de hoofden van virologen bestaat! De volledige uitleg is lang, maar die krijgt u in het webinar.

De vijfde en laatste aflevering van deze reeks, die doorgaat op zondag 6 december, is gewijd aan de hamvraag: hoe kunnen wij ziekte voorkomen? Ziekte mag dan al behulpzaam zijn als schok-verwerkingsproces, aangenaam is het toch niet.

Het antwoord zou ondertussen als vanzelf duidelijk moeten zijn: als ziekte inderdaad het gevolg is van biologische schokken, dan moeten zo'n schokken zo veel mogelijk vermeden worden.

Maar het leven is nu eenmaal niet schokvrij. We verliezen soms plots iemand die ons dierbaar is (verliesconflict), worden plots beledigd (aanvalsconflict), of maken erge dingen mee die we simpelweg niet kunnen verteren (brokconflict).

Het beste dat we dus kunnen doen is ons op voorhand inenten tegen zo'n schokken. Niet door middel van een gifspuitje (met lieftallige ingrediënten zoals daar zijn het neurotoxische aluminium), maar door ... het preventief toedienen van kleine denk-schokken.

Jonge baby's, bijvoorbeeld, wenen wanneer hun ouders even uit zicht verdwijnen (achter de deur), omdat ze zich simpelweg nog niet kunnen inbeelden dat wanneer een object niet meer zichtbaar is, het daarom nog niet "uit existentie" is gegaan.

Op dezelfde manier kunnen wij, volwassenen, ons bepaalde dingen nog niet inbeelden, tot ze op een gegeven moment toch gebeuren. We worden bedrogen, beledigd, aangevallen, verraden, en we hadden het "nooit verwacht".

De vraag is echter: waarom konden wij ons dat niet inbeelden? En het antwoord is vrij simpel: omdat ons wereldbeeld nog niet adequaat genoeg was. We leefden nog steeds volgens een welbepaalde theorie over "hoe het zou moeten zijn".

"Hoe het zou moeten zijn" en "hoe het in werkelijkheid is" zijn echter twee verschillende zaken. Het is de kloof daartussen die het potentieel voor ziekte bepaalt. Wie naïef door het leven wandelt, zal de ene schok na de andere oplopen. En dus ook ziekte.

Wie er echter in slaagt om het onverwachte in zijn wereldbeeld te incorporeren, die zal minder beroep moeten doen op zijn aangeboren schokverwerkingssysteem. Die heeft zijn psyche al zo goed “ingeënt”  dat de reactie milder zal zijn wanneer zich een "echte" schok voordoet.

Het komt er dus op aan een "schock proof" levensfilosofie te hebben. En hoe doe je dat beter dan door het uitvoeren van een intellectuele oefening waarbij je ALLE zekerheden wegneemt? Nou, laat dat nu mijn stokpaardje zijn: niets is zeker, zélfs niet of onzekerheid bestaat.
Die oefening - het opzoeken van onzekerheid - gaan we dus samen doen. Gedurende de laatste jaren heb ik mij namelijk bekwaamd in het deconstrueren van theorie. Deconstrueren, voor wie daar niet bekend mee is, is het ontleden van een theorie om te zien of ze kan kloppen.
Als opwarmer gaan we één van de meest illusoire (en daarom ook zeer krachtige) concepten in de moderne medische ideologie deconstrueren: het idee dat wij over een "immuun"-systeem zouden beschikken dat ons beschermt tegen de bieze boze buitenwereld.

Maar als virussen niet bestaan, bacteriën ons niet ziek maken, en zélfs schimmels ons helpen bij het verwijderen van cellen die niet langer nodig zijn, wat schiet er dan nog over van het dualistische idee dat wij ons moeten beschermen met anti-lichamen tegen de buitenwereld?

Is het niet veel productiever om dat systeem - dat in de feiten wel degelijk bacteriën opruimt, maar niet omdat ze pathogeen zouden zijn - als het soort recyclage-systeem te zien? Of dacht u nu werkelijk dat elke oude en gestorven cel zomaar wordt weggegooid?

Heel erg ecologisch zou dat niet zijn! Het lichaam recycleert miljoenen cellen per dag en daaronder ook precies die gensequenties die zo nu en dan eens een positieve PCR-test opleveren. Of hoe de moderne medische ideologie in een matrix van eigen makelij zit.

De geestestoestand waarbij het individu de realiteit zo interpreteert dat feiten niet meer van fictie gescheiden kunnen worden heeft een naam: psychose. Mijn diagnose van de moderne medische ideologie is dan ook dat ze zélf geestesziek is.

De volgende vraag wordt dan: hoe geraakt men daar uit? Gesprekstherapie helpt niet meer, want alle fenomenen worden uitgelegd volgens een hermetisch logisch kader, waarbij dissidenten (zoals ik) ironisch genoeg het gevaar lopen zélf als geestesziek te worden bestempeld.

Hoe geraakt men dus uit die patstelling? Wel, als het probleem een logica is die hermetisch is geworden (die dus geen ruimte meer laat voor andere interpretaties) dan moet de logica ZELF worden gedeconstrueerd.

Dat is dus wat we samen gaan doen tijdens het laatste webinar. En ik verwittig u: prettig is dat niet.  Het resultaat van het deconstrueren van logica als alfa en omega van onze kennis is een erg desoriënterende ervaring. Zo erg zelfs, dat u .... er ziek van kan worden.

We zullen zien of dit u een schok oplevert, of niet. Zo niet, dan was u eigenlijk al ingeënt tegen zwaardere schokken. Zo ja, dan betekent het kopen van een ticket meteen ook al dat u filosofisch ingeënt bent voor het leven.

Ik zeg dit NIET in figuurlijke zin. Ik zeg dit in de meest letterlijke zin die mogelijk is. Ik heb het zelf meegemaakt, in 2013. Ik werd letterlijk ziek van mijn eigen logica en had daarna allerlei helings-signalen die ik toen nog niet kon herkennen.

Dit brengt ons terug bij het uitgangspunt van dit seminarie: is er eigenlijk iets om bang voor te zijn, nu we weten wat we weten? Als hetgeen wij als "ziekte" bestempelen eigenlijk de herstelfase van een volautomatisch schokverwerkingssysteem is, dan zijn we toch duizend man sterk?

Het enige waar we voor moeten oppassen, zodoende, is niet ten prooi te vallen aan de angst die dagelijks wordt verspreid via de media. Corona zou een "killer" virus zijn, waartegen we een "defensie" moeten opbouwen. De "strijd" tegen Corona!  Het is "oorlog"!

Hehe. Niks van.

Opnieuw zijn dit allemaal dualistische metaforen die ironisch genoeg net datgene veroorzaken waar men tegen ten strijde trekt. Dagelijks worden wij psychologisch gebruuskeerd, en wie filosofisch niet sterk in zijn schoenen staat, die kan er zelfs apocalyptische gedachten van krijgen.

Er is echter he-le-maal niets om bang voor te zijn, tenminste niet als het op uw gezondheid aankomt. Zélfs als u een schok hebt opgelopen van dergelijke proportie dat u, na de psychologische verwerking van die schok, fysiologische "ziekte"-symptomen krijgt.

Die "ziekte"-symptomen (hoe erg die ook lijken te zijn voor wie ze niet kan herkennen als helings-signalen) zijn het béste bewijs dat je lichaam er wél mee om kan. Of hoe alles anders is wanneer je holistisch hebt leren denken.
Waar ik u dus mee zal achterlaten is een compleet ander wereldbeeld dan datgene wat ons via het onderwijs (lees: indoctrinatie), de media (lees: programmering) en de cultuur (lees: onderhoud van de programmering) is aangeleerd.

Wil u deelnemen aan dit "desinfectie"-programma tegen angst, aan deze "filosofische inenting" in plaats van met een gifspuitje, schrijf u dan als de wiedeweerga in voor dit seminarie. De prijs is 45 EURO per webinar, en het aantal plaatsen is beperkt.

Wie echter de gehele bundel koopt, die krijgt maar liefst 40 % korting en betaalt slechts 149 EURO voor de vijf webinars. Wie lid is van MT betaalt slechts 99 EUR, en wie loyaal steeds naar de studiedagen kwam amper 69 EUR!

Jammer genoeg zijn deze prijzen zonder BTW. Reken er dus nog maar 21 % bij voor Vadertje Staat, die dat geld zal gebruiken om nutteloze vaccins te kopen. Maar het is niet anders. Vandaar dat ik de prijzen éxtra laag heb gezet.

=== Ondertussen schreven zich al meer dan 100 mensen in aan voordeeltarief. Gebruik de code VROEGE-VOGEL om de reeks webinars voor 129 EUR te kunnen volgen ipv van de volle prijs van 149 EUR. Registreer hier. ===

Rest me nog te zeggen dat ik er ENORM veel zin in heb. Sinds maart ben ik elke dag aan het studeren, en ik denk dat dit seminarie potten gaat breken.  Misschien vlieg ik er wel de gevangenis voor in. Maar u zal dan tenminste kunnen zeggen: "Ik was erbij"!

Ik wens u nog een PRACHTIGE dag!

Brecht

PS1: Mochten er nog vragen zijn, aarzel dan niet om mijn persoonlijke assistent te contacteren op het adres events.macrotrends apestaartje gmail.com.

PS2: De minst gecompliceerde manier van betalen is via credit card. Wie echter via "debet card" wil betalen (de goeie ouwe bankkaart) die kan dat ook, maar niet zo gemakkelijk. Volg daarvoor deze instructies.

PS3: Wie via overschrijving wil betalen kan dat aanvragen via een mailtje naar events.macrotrends apestaartje gmail.com, maar dit is niet gratis. We rekenen 20 EUR extra voor de extra communicatiekost die dit met zich meebrengt. Zie punt 4 van de betaalinstructies.